Szeregowiec II Batalionu 8. Pułku Piechoty Legionów, V Brygada Piechoty Legionów, 3. Dywizja Piechoty Legionów, 3. Armia Wojska Polskiego, Front Środkowy.
Kontrofensywa znad Wieprza, walki pod Włodawą, starcie z bolszewikami w miejscowości Osowa, rejon Hańska koło Włodawy, 16 sierpnia 1920 r.
8. Pułk Piechoty Legionów wywodził się podobnie jak 7. z oddziałów Polskiej Siły Zbrojnej (Polnische Wehrmacht). Zalążek jednostki formował się w Ostrowi Mazowieckiej, począwszy od maja 1918 roku. Nadano mu wówczas nazwę 2. Pułku Piechoty. 1 listopada 1918 r. poszczególne bataliony Pułku skierowane zostały – do Krakowa (I – mjr Czesław Jarnuszkiewicz), do Lublina (II – mjr Mieczysław Smorawiński) oraz do Warszawy (III – kpt. Franciszek Kruk-Grzybowski). I/2. PP znalazł się w Krakowie 5 listopada. 7 listopada w Lublinie II/2. PP podporządkował się rządowi Ignacego Daszyńskiego. W Lublinie zorganizowano kompanię karabinów maszynowych oraz wydzielono 7. kompanię, która wysłana została w siedleckie. W jej miejsce sformowano nową kompanię z ochotników Polskiej Organizacji Wojskowej. III/2. pp brał w Warszawie udział w zajęciu Cytadeli, następnie do grudnia 1918 r. pełnił służbę wartowniczą. 2. PP 16 stycznia 1919 roku przemianowany został na 8 Pułk Piechoty Legionów. Miało to miejsce, gdy oddział walczył pod Lwowem, pod dowództwem Ferdynanda Zarzyckiego. Na miasto garnizonowe, a zarazem miejsce docelowego stacjonowania, wyznaczony został dla 8. PP Leg. Lublin. Podczas wojny z Ukraińcami Pułk torował sobie i innym polskim oddziałom drogę do broniącego się Lwowa. Skierowany pod Rawę Ruską, brał udział w walkach o Skniłów, Magierów, Niemirów, Kulików, Stary Sambor, Stanisławów. Toczył walki nad Dniestrem i Zbruczem Bronił też, na prośbę rządu łotewskiego, niepodległości tego kraju, zagrożonej inwazją bolszewicką. 8. Pułk wraz z 7. PP Leg. wszedł w skład V Brygady Legionów w 3. Dywizji Piechoty Legionów i znalazł się w ugrupowaniu uderzeniowym sformowanym do kontrofensywy WP znad Wieprza w sierpniu 1920 r. 16 sierpnia 1920 r. pozostawione w tyle przez nacierający na czele 7. PP Leg., główne siły 3. DP, pomiędzy Hańskiem a Włodawą napotkały opór resztek wycofującej się bolszewickiej 58. DS. Główny ciężar walki spoczął na barkach żołnierzy 8. Pułku Piechoty Legionów.
Umundurowanie i wyposażenie żołnierza na zdjęciu zostało oparte na oryginalnych fotografiach 8. PP Leg. z maja 1920 r. Szeregowiec ma na sobie bluzę mundurową z szarozielonego sukna, wzoru austrowęgierskiego M.1916. przejętą z magazynów umundurowania austriackiego znajdujących się w Lublinie będącego głównym miastem polskich ziem okupowanych przez Austro-Węgry w latach 1915-1918. Żołnierz nosi spodnie-bryczesy wz 1917, uszyte z włoskiego zielonego sukna, kupowanego przez polskie wojskowe misje zakupowe w Europie Zachodniej. Tego samego pochodzenia jest czapka-furażerka w kolorze khaki, pochodząca z demobilu Amerykańskiego Korpusu Ekspedycyjnego we Francji (walczącego tam pod koniec Pierwszej Wojny Światowej). Uzupełnieniem ubioru są niemieckie szare trykotowe owijacze i austriackie skórzane trzewiki. Wyposażenie jest austriackie i składa się z pasa z klamrą jednobolcową M.1915, dwukomorowych ładownic do karabinów systemu Mannlichera z brązowej skóry, skórzanej ramki z łopatką piechoty i żabki z bagnetem do karabinu Mannlicher M.1895. oraz plecaka M.1913. z przytroczonym sukiennym płaszczem M1916, zrolowaną płachta namiotową i menażką (z tyłu, niewidoczne) a także chlebaka M.1915 zawieszonego na pasku. Uzbrojeniem żołnierza jest austriacki karabin piechoty z dwutaktowym zamkiem, Mannlicher Gewehr M.1895, kalibru 8mm.
